اگر مطمئن شويد كه پرخاشگري شريك زندگيتان ريشه در زندگي سخت گذشته‌ي او دارد و يا به مسايل ژنتيكي و وراثتي مربوط است، آرامش بيشتري خواهيد يافت و آگاهي شما به اينكه عامل به وجود آمدن پرخاشگري همسرتان نبوده‌ايد، سبب آرامش شما خواهد شد.
اما ممكن است وقتي به اين نتيجه رسيديد كه تقصير با شما نيست، ديگر نتوانيد تمام رفتارهاي پرخاشگرانه‌ي او را به راحتي بپذيريد. زماني كه كشف كنيد مشكل كجاست، همدرديتان تا حدي كاهش مي‌يابد و ديگر همه‌ي بدرفتاري هاي او را قابل قبول نمي‌دانيد، حتي اگر پرخاشگري او دليل بيولوژيكي داشته باشد.
راه ديگر نجات، از خود دفاع كردن است. آگاهي دقيق از ميزان پرخاشگري همسرتان نسبت به خودتان به شما كمك مي‌كند از تهاجم او آسيب كمتري ببينيد. هميشه آماده روبرويي با يك حادثه يا مشكل جديد باشيد.




هرگاه احساس كرديد كه تهاجم او دارد شكل مي‌گيرد:
نشانه‌هاي پرخاشگري را كه در رفتار او مي‌بينيد با او در ميان بگذاريد. براي نمونه:?علي جان، تو هنوز از راه نرسيده شروع كردي به دخالت در كار من؟! من تصميم گرفتم براي شام چي درست كنم. خريد كردم، سبزيجات را آماده كردم و همه‌ي كارها رو به راه است. حالا تو تصميم گرفتي به زور ماهي كباب كني. چند دفعه بايد تكرار كنم كه من ترجيح مي‌دهم خودم به تنهايي آشپزي كنم؟?

 



احساس خودتان را آنطور كه در واقع حس مي‌كنيد به او بگوئيد. مثلاً?اين مطلب براي من بي‌معنا و بي‌ارزش است. ادامه نده! چون سبب رنجش من مي‌شوي و در ضمن مرا سخت عصباني مي‌كني!?
از دوست خود بخواهيد تا شما را از احساسات خشمگينانه‌تان رهايي بخشد مثلاً ?دلم نمي‌خواهد وقتي به خانه مي‌رسد با اين حالت خشم با او روبرو بشوم، اصلاً دلم مي‌خواهد اين موضوع كوچك را فراموش كنم و ديگر حرفي راجع به آن نزنم.?


نتايج به دست آمده را با نزديكان خود در ميان بگذاريد. چنانچه همسرتان تمايلي به تغيير رفتارش نشان نمي‌دهد شما برنامه‌ي رفتاري بعدي خود را تنظيم كنيد.چون ممكن است در حين نشان دادن واكنش، ناگهان و به شدت احساس ترس، خجالت، حسد و يا بي‌پروايي در شما شكل بگيرد.
پس بايد پيش از شروع، عواقب اعمال خود را در نظر بگيريد و رفتار خود را كنترل كنيد، حتي اگر واكنش شما چندان هم جدّي نباشد. تغيير بايد آرام انجام شود تا تأثير مطلوب را بجا گذارد. چنانچه اين تغييرات محكم وحساب شده انجام گيرد، به تدريج مي‌تواند تأثير مطلوب را بگذارد.
هميشه پي‌آمدهاي احتمالي گفتار و رفتارتان را در نظر بگيريد و سپس به آساني آنچه را مي‌خواهيد بگوييد:?اگر براي شام ماهي مي‌خواهي، بايد من برايت درست كنم. بنابراين نبايد دوروبر من بپلكي، نگران باشي و يا در كارم دخالت كني. اگر اين كارهايي را كه گفتم نكني تا يكماه ديگر از خوراك ماهي خبري نيست!?

ضمن اينكه در مقابل فرد پرخاشگري كه وجودش در زندگي شما مهم و مؤثر است، بايد از موضع خود حمايت كنيد براي تغيير اوضاع نيز بايد طوري عمل كنيد و قدم پيش بگذاريد كه پايه هاي اصلي زندگي‌تان استحكام خود را از دست ندهد.
يكي از اين راه‌ها، جلب حمايت اطرافيان است. سعي كنيد با قبول مشكلات موجود در ارتباط خود با فرد پرخاشگر، باور كنيد كه او قادر به بهبود رفتار خود نيست. بدين ترتيب به تدريج روابط شما بهتر خواهد شد و اوضاع رو به بهبود خواهد گذاشت.

مي‌توانيد براي تسكين احساسات برانگيخته‌ي خود:
به دوستان ديگرتان توجه بيشتري كنيد.
براي انجام امور روزمره وقت بيشتري صرف كنيد.
در فعاليت اجتماعي شركت كنيد و بدين ترتيب براي به دست آوردن فرصت هاي طلايي و چگونگي بهبود بخشيدن به روابط خود با ديگران تلاش كنيد.


شايد گاهي تحمل از كف بدهيد و فكر كنيد كه چرا بايد اين همه تحمل به خرج داد؟ اما نتايج مفيدي كه از اين رهگذر به دست خواهند آمد، ارزش تحمل كردن را دارد. بنابراين، پافشاري به خرج دهيد تا پيشرفت كنيد.
در اينجا دو نكته‌ي بسيار اساسي را يادآوري مي‌كنيم :
اول، ابراز احساسات خوشبينانه و رفتار توأم با نرمش و دوم پافشاري معقول براي مقابله با پرخاشگري نابجاي او. مطمئن باشيد زندگي توأم با سلامتي شما، ارزش شكيبايي را دارد. به او فرصت دهيد تا اين ارزش را از چگونگي رفتارتان دريابد.
عشق يك طرفه شما براي برقراري روابط سالم و بهره مند شدن از سلامتي كافي نيست. او نيز بايد به طور مؤثر به شما علاقه‌مند باشد و عملاً آن را نشان دهد.

براي رسيدن به نتايج مورد نظر بايد به موارد زير توجه كنيد:
قابليت تغيير پذيري و انعطاف
آمادگي لازم براي اصلاح رفتار در هر زمان
اقدام به تمرين تدابيري كه تا كنون براي كاهش بدبيني، خشم و پرخاشگري توصيه شده است.


با وجود اين اگر يكي از طرفين قبول نداشته باشد كه تغيير روش امري لازم و ضروري است، پافشاري در مورد اين عدم پذيرش، مانعي جدي در راه برقراري ارتباط سالم و لذت بخش خواهد بود.
توجه داشته باشيد كه اگر غالباً دنبال فرصتي است تا شما را سرزنش كند و حتي هربار پس از آنكه در موردي از او عذرخواهي مي‌كنيد، دست بردار نيست و پس از گذشت يك ماه به هيچ وجه از بردباري شما حسن استفاده را نكرده و تغيير روش نداده است، شما بايد تغيير رفتار دهيد و به دنبال در پيش گرفتن چاره‌اي ديگر باشيد.
اكنون ديگر شايد لازم باشد به دنبال متخصصي باشيد تا با اقدامات مناسب، روابط شما را بهبود بخشد. فكر مي‌كنم عاقلانه‌ترين راه اين است كه هر دو نفر به اتفاق از مشاوري با تجربه مانند روانپزشك، مددكار اجتماعي، روانشناس و يا يك روحاني كمك بگيريد و با او مشورت كنيد.
اگر همسر شما موافق باشد چه بهتر از اين فوراً درمان را با كمك فردي متخصص شروع كنيد ؛اما اگر موافق نباشد، كه اغلب نيز چنين است، چه بايد كرد؟

 

پافشاري كنيد به او بگوئيد: مدت ها پيش دوستت داشتم و هنوز هم چنين است اما نمي‌دانم چه شده است كه روابط، ما چون گذشته صميمانه و گرم نيست. چندي است كه به دنبال پيدا كردن مشكل هستم، بيا با هم آن را بيابيم و حل كنيم. بيا به يك مشاوره مراجعه كنيم به اين اميد كه او بتواند مشكل كوچك ما را حل كند و اوضاع مثل سابق شود.
وقتي تو قبول نمي‌كني، احساس خفقان مي‌كنم مثل اينكه در تله‌اي گرفتار شده باشم. بدون هيچ اميدي به بهبود روابطمان، بنابراين به موافقت و همراهي تو نياز دارم، حتي براي يك بار هم كه شده بايد از وجود يك متخصص استفاده كنيم. اگر قبول كني حتماً اين مشكل را حل خواهم كرد. من آماده‌ام تا در اين راه اقدامات مؤثرتري انجام دهم و بيشتر تلاش كنم.
ولي اگر باز هم لجاجت نشان دهي و حاضر به همكاري نشوي، به اين نتيجه مي‌رسم كه حتي قادر به تصميم گيري درست براي حل مشكلمان نيستي بنابراين تركت خواهم كرد.??
چنانچه تمام اين مراحل را پيموديد و در حل مشكل پيشرفتي حاصل نشد و از مراجعه به روان درمانگر نيز نتيجه‌اي به دست نيامد، يا آنچنان كه هست او را بپذيريد و يا تركش كنيد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: